Tatil için bu sene eşim ve ben anne babalarımızı ziyaret edip. Bu defa benim köyümde vakit geçirmeyi tercih ettik.
Gerçi, beni sosyal medyadan çoğunuz takip ettiniz :)
Bayram ile tatili birleştirince İstanbul'dan çıkıp Zonguldak a varmamız tam 12 saati buldu.
İnanılmaz yorucu bir yolculuk oldu bizim için..
Birde araba ufak bebek olunca malum oğlum yusuf şuanda 18 aylık düşünün geçirdiğimiz o işkence dolu trafiği
Bir ara hatta hadi geri dönelim dediğimiz dahi oldu. Neyse şükür sağ salim Eşimin anne ve babasının yanına Zonguldak a ulaşmıştık.
Öyle ki sahur için dakikalar kala yetiştik.
Kızım Aysu Doğa her sene okullar kapanınca babaannesinin yanına gider ve her Ramazan olduğu gibi yine onunla beraberdi.
Yavrum bizi sahura kadar beklemeye çalışmış ama uykuya yenik düşmüştü.
121 saatlik yolculuk sonunda ertesi gün yusuf yine son enerjisi ile kalktı.
Sağolsun bu defa babaanne ve dedesi özlem gidermek için onlarla ilgilenirken eşim ve ben çook uzun bir aradan sonra ilk defa 12 e kadar uyuduk.
Ay ne güzel bir keyifmiş bu :)
Beni en iyi bebeği ufak olan anne ve babalar anlar :)
Kızımı da alıp ertesi gün arife günü benim memleketim Aksaray Sarıyahşi ye gittik.
Arife günü olmasına rağmen çok trafik yoktu. İftar saatine yakın şükür köyüme ulaştım.
Benim annem ve babam da her yaz tatil ve memleket havası için soluğu köyümüzde alırlar.
Bu defa torunları ile gittiğimizden birde araya azıcık özlem girince çocuklara salıncak bile yapılmıştı.
Anneanneleri (meşhur Gülşen Dudu ) çocuklar gelmeden salıncak yapılacak diye ısrar edince babam da bayağı bir araştırma içerisine girmiş.
İyi yapalım da nasıl derken en sonunda hazırlamış. (Teşekkür ederiz.)
Babam, Yusuf, Aysu |
Kardeşim Ali, Yusuf , Aysu |
Ertesi gün bayram ya Yusuf paşa tüm ev halkını saat 5 de uyandırdı. Temiz hava demek ki yaradı.
Uyku hiç yok.
Tabi bayram sabahı uyunmaz.
Bayram namazı için Eşim, Babam ve kardeşimi yolculadıktan sonra kahvaltı sofrası hazırladım.
Uzun bir aradan sonra yeniden memleket havası almak çok güzeldi.
Bayram ziyaretleri için dedem anneannem teyzelerim halalarım derken kısacık zamanın nasıl geçtiğini anlamadım.
Bahçemizde kullanmadığımız ufak bir ev.. |
Bahçemiz ve evimiz |
Yusuf ile dedesi üzüm topluyor |
Köyümün aslında çok daha güzel fotoğraflarını çekmek isterdim. Zaman kısıtlı olunca sadece evimizin etrafını ve birkaç foto paylaşabiliyorum.
İnşallah bir daha gelmeyi nasip eder Rabbim bizlere..
Eşimin anne ve babasının yanında çok kalamadığımızdan bayramdan sonra 2 gün daha köyümde kalıp rotamızı Zonguldak a çevirdik.
Yolumuzun üzerinde Beypazarı var diye son anda oraya da uğramaya karar verip yolculuğumuza başladık.
Devamı gelecek takipte kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder